Ks. Fr. Albert Bourgeois SCJ

30 stycznia 1921 – 21 listopada 1992

 

Ks. Fr. Albert Bourgeois SCJ to szósty przełożony generalny (6 czerwca 1967 do 6 czerwca 1979) – urodził się 30 stycznia 1921 r. we Francji. Pierwszą profesję złożył 29 września 1938 a święcenia kapłańskie otrzymał 6 lipca 1947. 6 czerwca 1967 został wybrany na szóstego przełożonego generalnego Zgromadzenia Sercanów, a 22 czerwca 1973 ponownie wybrany na drugą sześcioletnią kadencję. Zakończył swój mandat 6 czerwca 1979 i zmarł w Paryżu 21 listopada 1992.

 

Intencja Laudes i Nieszporów

Otwórz Panie ramiona swojego miłosierdzia naszemu bratu Albertowi Bourgeois, przełożonemu generalnemu,

– Przyjmij jego duszę w pokoju do Twego królestwa.

 

Modlitwa za Zgromadzenie i jego przełożonych (Adoracja)

Jezus, Dobry Pasterzu,

prosimy Cię, abyś poprowadził nasze Zgromadzenie.

Pomóż nam,

którzy są oddani Twojemu Sercu,

żyć jak bracia zjednoczeni w czystości,

ubóstwie i posłuszeństwie.

 

Pobłogosław nasze wspólnoty.

Oby wszystko, czym jesteśmy i robimy

czerpało siłę z miłości

widocznej w Twoim przebitym boku.

 

Bądź z naszymi braćmi

którzy są sprawują służbę władzy.

Niech pracują z odwagą i miłością

By budować nasze wspólne życie i posługę.

Obyśmy z nimi współpracowali,

wiernie poszukując woli Bożej.

W ten sposób

niech całe Zgromadzenie uczestniczy

w Twojej ofierze miłości Ojcu.

Amen.


 

Bourgeois, A., Refleksje na temat naszej reguły życia,

Dehoniana 1974/10.11, 1-46.

 

W życiu i wierze doświadczenia ojca Dehon

Jest oczywiste, że przedstawienie życia i "doświadczenia wiary o. Dehona" w naszej Regule Życia jest zwięzłe i zredukowane do niezbędnego. Co wcale nie zwalnia nas z głębszego badania źródeł, a dziś bardziej niż kiedykolwiek, jeśli chce się autentycznie uczestniczyć w tym "doświadczeniu, do którego jesteśmy zaproszeni" (n. 47), jeśli chce się również, jak to normalne i pożądane, sądzić od w prawdzie historycznej, psychologicznej i duchowej tematów, które zostały omawiane.

W każdym razie, w Regule Życia Jezus Chrystus, dla o. Dehona, jest przede wszystkim "doświadczeniem wiary i miłości", miłością, której aktywne preferencje "przeżywają w swoim życiu". To samo doświadczenie świętego Pawła, według dobrze znanego i cytowanego tekstu: " Teraz zaś już nie ja żyję, lecz żyje we mnie Chrystus. Choć nadal prowadzę życie w ciele, jednak obecne życie moje jest życiem wiary w Syna Bożego, który umiłował mnie i samego siebie wydał za mnie. " (Ga 2, 20).

W tym doświadczeniu Jezus Chrystus jawi się jako kochająca Osoba z miłością udowodnioną darem samego siebie aż do śmierci dla ludzi, będąc "źródłem zbawienia dla ludzi" i dla Ojca jako "synowskie posłuszeństwo".

N. 6 podsumowuje te elementy, aby opisać cel Zgromadzenia: "Oblacja Chrystusa do Ojca dla zbawienia ludzi", ale kolejność "ludzie-Ojciec" jest odwrócony, aby zagłębić się w głęboki wymiar i hierarchię motywów męki: " Ale niech świat się dowie, że Ja miłuję Ojca" (J 14, 31).